چهارشنبه، شهریور ۲۴، ۱۳۸۹

مطلبي از دكتر صادق زيبا كلام

من به هیچ وجه افتخار نمی کنم که ایرانی هستم چرا که ایرانی بودن من دست خودم من نبوده است. من ممکن بود در گینه بیسائو متولد شوم، گینه بیسائوای بودم و ممکن بود در هند متولد شوم، هندی بودم و.. ما که ملیت خود را انخاب نمی کنیم که به آن ببالیم هر انسانی باید به چیزهایی ببالد که بدست آورده است. مانند این که من به مرد بودن خودم ببالم این در حالی است که خداوند من را مذکر خلق کرده است. ماباید به چیزهایی ببالیم که خودمان به دست آورده‌ایم

برچسب‌ها:

2 نظر:

در ۱۱:۱۶ قبل‌ازظهر, Anonymous AFSHAR گفت...

سلام استاد
دنياي انسانها ، با انديشه هاي آنها ساخته مي شود و انديشه انسان از باورهاي او نشات مي گيرد.پس به آنچه كه
داريم(آموخته هايمان) فقط بايد تكيه كنيم نه انچه كه دارند!!؟؟
موفق باشید
ب به امید دیدار شما در بلندترین قله موفقیت.

 
در ۱:۱۴ بعدازظهر, Anonymous آریانا گفت...

وچه نفرت انگیز است این حس مالکیت.....
فقط آرزوت این باشه......
خدایا:آن گونه زنده ام بدار که شکسته نشود دلی از زنده بودنم
و آن گونه بمیران که به وجد نیاید کسی از نبودنم

 

ارسال یک نظر

اشتراک در نظرات پیام [Atom]

<< صفحهٔ اصلی